Therapie voor kinderen

Mijn grootste wens is, dat geen enkel kind therapie nodig heeft.

Daarom noem ik dit liever ook geen therapie, maar een uurtje samen spelen. Een speciaal moment voor een kind en zo moet het kind het ook ervaren! Geen zware gesprekken, maar lekker samen bezig zijn en ondertussen werken aan de problemen waarom het kind bij mij is.

Gelukkig kan dat ook op een hele speelse manier. Gelukkig ervaren de kinderen het ook als een heerlijk moment van spelen en even helemaal alle aandacht voor hen.

Wat gaan we doen? We gaan lekker spelen, springen op de trampoline, samen tekenen en schilderen, lekker knutselen en verder wat we zo spontaan bedenken. Kortom de creativiteit van de kinderen gebruiken en stimuleren. Uiteraard werk ik ondertussen aan het probleemwaarom het kind bij mij is.

Voor welke kinderen is dit bedoelt?

• Alle kinderen die problemen hebben die aanhouden en waarbij de ouders niet goed weten hoe ze er mee om moeten gaan.
• Kinderen die traumatische ervaringen gehad hebben, zoals bijvoorbeeld een ongeluk, het overlijden van een familielid, bekende of huisdier. Een ziekenhuisopname of scheiding van de ouders. Seksueel misbruik of andersoortig geweld. Gepest worden, aangevallen worden door een hond, verstikking, bijna verdrinken en verder wat je maar bedenken kunt wat grote invloed heeft gehad op een kind.
• Daarnaast is het ook geschikt voor kinderen met structurele gedragsproblemen zoals ADHD, PDD-NOS en autisme of extreem drukke, boze of angstige kinderen.
• Soms is het allemaal niet zo erg, maar kunnen ouders toch het gevoel hebben dat het structureel niet helemaal lekker loopt met hun kind.

Gelukkig hebben de meeste kinderen in Nederland een happy leven. Maar soms gebeurt er iets dramatisch voor een kind waardoor het helemaal uit evenwicht is. Dan is gemakkelijk te herleiden waar de nieuwe gedragingen vandaan komen.

Soms gebeurt er ogenschijnlijk iets kleins, maar kan het kind er toch enorm last van hebben.

Een kind kan dan “plotseling” andere gedragingen vertonen zonder dat de ouders doorhebben waar het vandaan komt. Meestal weten de ouders dan totaal niet wat ze met een kind aanmoeten. Waarom is het kind boos? Waarom komt het opeens voortdurend uit bed? Waarom vraagt het zoveel aandacht? Waarom is het opeens bang voor elke stap die gezet wordt? Waarom plast het weer in bed? Waarom kleedt  het zichzelf opeens niet meer aan? Etc.

Dit zijn de momenten waarop ik iets kan betekenen. Zonder perse boven water te moeten krijgen wat er gebeurd is, kan ik de kinderen helpen om zich weer veilig binnen in zichzelf te voelen.

Een kind wil nu eenmaal niet een naar verhaal (de hele tijd opnieuw moeten) vertellen. Een kind wil de nare ervaring het liefst vergeten en weer terug naar hoe het was voor die ervaring.

Sommige kinderen zijn vanaf de geboorte al “anders” dan andere kinderen.  Het is heel goed mogelijk dat deze kinderen gedurende de geboorte een trauma hebben opgelopen. Soms weten de moeders zich ook goed te herinneren dat de geboorte niet vlekkeloos verliep, maar staan ze er niet bij stil dat dit met het gedrag van hun kind te maken heeft.

Het trauma is dan (zoals bij elk trauma) in het lijf opgeslagen. Gelukkig is hier met Somatic Experiencing goed mee te werken. Het is een methode waarbij het lichaam in staat gesteld wordt om het trauma te verwerken.

Voor ouders die zelf iets willen doen bestaat er het boek: "Het weerbare kind" van Peter A. Levine en Maggie Kline.